Twórczość wasza....

Ok, nudno się na forum robi, ja temu postaram się zapobiec. 1 z moich tematów będzie o naszej twórczości. Zdjęcia, rysunki, grafiki własne - zamieszczajcie. Jednak bardziej liczę na pisane, typu: wiersze, opowiadania itp. No to ludzie, co potraficie, pokażcie mi !

Ześ dowalił temat...gdyby nie to, że nie mam nic nowego może pokazałabym rysunek, a tak to...czekam na innych...

Prosiłbym, żeby ten cholerny temat pozostał bez głupich offtopów. Jak to się później będzie czytało/oglądało. Proponuje wklejać itp. - potem jak piszemy jakiś komentarz, to na początku do jakiej pracy się odnosi itp. Będzie mniejsze zamieszanie - dziękuje.

ogólnie dużo rysuje, ale lwia część nadaje się do cenzury, bo zawsze "schrzanie proporcje" (cytujac Lucyfka)
i trochę głupi, ze pierwsza jestem, ale rzucam się na głęboką wodę, podobno dobrze pływam
Lu w stylu MANGA, a właświeie art z stronyyoai, tyle, zę ten gosciu do Lu jest podobny (cute^^)
[link widoczny dla zalogowanych]
jakies opinie? bluzgi i komentarze.... czasem krytykę wytrzymuje _ _"

lucyfek.jpg - jak on jest podobny, to niezły z niego kolo O_o, a rysunek hmm, w sumie ładny, o ile to nie jest totalna kalka ;]

do rysunków zawsze coś dodaję
a czy nieżły z niego kolo, nie mnie oceniać ^^

No dobra, a czemuż by nie...oj stary wiersz stary..

"Trzy kropki bez słów"

"Stwarzając pozory,
stwarzamy obraz,
Stwarzając obraz,
stwarzamy kontakt.

Kontak rzeczywistości,
ze światem tylko naszym,
Kontakt wyobraźni,
z wytworem wydarzeń.

Znikając w ciemności,
połknięci przez pustkę umysłu,
kryjemy się przed sobą,
by tylko przeżyć.

Cel w życiu niewiadomy,
stworzony na pozór,
stworzony obraz życia,
trzymający kontakt z rzeczywistością.

Umierając jak drzewo,
zostawiamy coś po sobie,
albo ktoś to zetnie,
albo pozostawi.

Umieramy więc dla siebie,
czy komuś pomagamy?
Co będzie później,
z tym z czym się zmagamy.

Jak liść spadamy na ziemie,
nikt nie patrzy na nas,
podepta, bo nie widzi,
gorzej dla liścia...

Czytasz to powiesz,
nie rozumiem tego,
nie denerwuje się,
nie marnuj języka swego.

Gdyż to z myśli moich,
wychodzi ten tekst,
nikt go nie rozumie,
tylko ja."

Do tego jest jeszcze opowiadanko w sumie, ale nie jest zbyt świetne, więc narazie pozostawie jest bez udostepnienia ;]

nie mam talentu do prozy więc podziwiam Smile

a skoro jest kolejny odważny, to coś póxniej znów strzelę

cudne... <ślini się> *-* jak tak Lucyfek wygląda, to ja chcę go do domu xD no i więcej rysunków, Aya, bo mi się strasznie to podoba~ kya~

ah ^^ rys wymiata, wiersz też Wink

ja kiedyś próbowałam z siebie wycisnąć jakiś ukryty talent, ale chyba takowego nie posiadam (a może po prostu baardzo dobrze się chowa... tak, tej wersji się trzymajmy xP) bo wszelkie próby twórczości wołały o pomstę do nieba xP

Ja się lubię chwalić moją radosną twórczością, nawet jeśli nie ma czym Razz

Najpierw rysunki:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

To taki luźny wybór Smile

więcej można oglądnąć na moim deviancie. Rysowanie mi wychodzi tak średnio, czasem lepiej, czasem gorzej.
Jeśli chodzi o pisanie...
Tworzę opowiadania, m.in. coś takiego:
[link widoczny dla zalogowanych]
Piszę też fanficki:
[link widoczny dla zalogowanych] - to jest z NGE

Jak się spodoba, mogę pokazać więcej Smile

mam fetysz na punkcie oczu! i powiem tyle, oczy - geniusz
Raiha wyszedł najlepiej
u askuki odpusciłaś sobie chyba pracę nad włosami (też tak cżesto robie na łapu capu) i chyba ma lekkiego zeza, al ja sie zazwyczaj czepiam niepotrzebnie
z opowiadania ubawił mnie text UWAGA SPOILER: .""Właśnie te pieprzone lampki chciały mnie zabić
lustra nie moge ocenić, bo do niego nie dotarła - ojcu potrzebuje neta (ale mam wrażenie że będzie dobry Smile

Mi też się Raiha najbardziej podoba~ Very Happy

ale wszystkie są super ^-^

Otwórz drzwi, otwórz otchłań, zabij wnioski,
Otwórz drzwi, ujrzyj życie, pokonaj troski,
Otwórz drzwi, wejdz spokojnie, zamknij oczęta,
Otwórz drzwi, niech pochłonie Cię, droga kręta.

Dekompresja ciała, przejście granicy świadomości,
Depresja w braku myśli, światłość pełna przykrości,
Przejście tunelem bez prawdy, bez nieba czystego,
Krew kapie z pustych oczu, nie czujesz oddechu swego.

Ręce stają się piekłem, ogień morza smutku je rozrywa,
Nogi odcinane toporami krzyku, niewinność pokrywa,
Coś Cię zaczyna pokrywać, słyszysz własną zagładę,
Stopiony w jedność, z nieznanym, czekasz na prawdę.

Zamknij duszę, już nie istnieje rzeczywistość prawa,
Zamknij duszę, już nie istnieje wyobraźnia krwawa,
Zamknij duszę, już nie istnieje wymiar życia Twój,
Zamknij duszę, już nie istnieje jedyny przyjaciel mój.

Zamarłe cząstki, upadła istota, zasnęła w uścisku,
Śpisz, czerpiąc nadzieję i nienawiść z ciemnego umysłu,
Ja nie żyję, ja nie cierpię, nie mam celu istnienia,
Jesteś mną, jestem Tobą, nie mamy wspólnego cienia...

piekny wiersz, pewnie gdybym dokonal jego analizy bylby jeszcze piekniejszy